Persian Cat یا گربه ایرانی از پرجمعیت ترین نژاد های گربه در دنیا میباشد.محل زیست گربه ایرانی،ایران قدیم بوده که از این رو به آنها گربه پرشین یا گربه ایرانی گویند.
گربه پرشین برای اولین بار در ایتالیا در سال ۱۶۲۰ معرفی گردید.اما امروزه انواع مختلفی از گربه های پرشین وجود دارد. علاوه بر این، هر یک از گربههای پرشین را میتوان به گونههای مختلف با توجه به ویژگی و خصوصیاتی که دارند تقسیم کرد
لیست معرفی انواع گربه پرشین شامل یک لیست بسیار گسترده است که میتواند یک مرجع مفید باشد، در نظر داشته باشید با توجه به خصوصیات منحصربفرد گربه پرشین، این نوع گربه نیاز به نگهداری و مراقبت مداوم و اصولی دارد.
مشخصات ظاهری گربه پرشین
بیشتر کسانی که عاشق گربه هستند بخوبی میدانند که گربه های پرشین زیاد می خوابند. به نظر می رسد این نژاد از زیبایی خودش بسیار آگاه است و دوست دارد از آن لذت ببرد و ناز کند، اماغلب اوقات تمایلی به لمس شدن ندارد.
گربه پرشین یک گربه اشرافی است که نیاز به توجه بیشتری نسبت به سایر نژادهای گربه دارد. او دوست ندارد تنها بماند و حتی دنبال اعضای خانواده میرود تا از آنها جدا نماند.(یک حیوان خاگی بسیار وابسته که باید دقت زیادی در رژیم غذایی او لحاظ شود و به به صورت منظم شسته شود تا از ژولیده شدن و گره خوردن موهای گربه پرشین جلوگیری شود.
سلامت و نگهداری گربه پرشین
ویزیت مرتب گربه پرشین از نیازهای اصلی برای حفظ سلامت او خواهد بود. دامپزشک بر سلامت گربه شما نظارت خواهد کرد و واکسنهای مناسب، در صورت لزوم مکملهای غذایی را تجویز میکنند.
انواع گربههای پرشین:
گربههای پرشین انواع مختلفی دارند که پرورش دهندگان این حوزه آنها را براساس رنگ و نوع پوشش پوستیشان دسته بندی میکنند.
برای مثال، انجمن دوستداران گربه آمریکا گربههای پرشین را به دستههای زیر تقسیم میکند:
انواع گربه پرشین با رنگ ساده و یکدست:
سفید، آبی، مشکی، قرمز، کرم، شکلاتی و یا بنفش.
چشمهای این نوع گربهها مسی روشن است، ولی گربه پرشین با رنگ سفید یکدست میتواند چشمهای آبی و یا ترکیبی از هر دو رنگ را داشته باشد.
دسته گربه پرشین نقرهای و طلایی:
این دسته شامل گربه چینچیلا (که معمولا کوتاه، سفید با نقاط سیاه میباشد) طلایی و نقرهای سایهدار، چینچیلا آبی ، نقرهای سایهدار آبی و طلایی میباشد. چشم این گونه از گربهها یا سبز و یا سبز-آبی با حاشیه سیاه دیده میشود.
دسته گربه پرشین سایهدار و دودی:
صدفی و سایه دار قرمز، کرم، تورتوایس شل و آبی-کرم، شکلاتی بنفش، تورتوایس شکلاتی و آبی-بنفش دودی از جمله رنگهای این دسته از گربهها هستند.
دسته گربه پرشین تبی
گربههای تبی در دستههای کلاسیک، راهراه و یا تبیهای ترکیبی میتوانند در رنگهای نقرهای، نقرهای آبی، قرمز، آبی، قهوهای، کرم، کامیو و کامیو کرم ظاهر شوند. این دسته از گربهها چشمانی مسی رنگ دارند اگرچه امکان دارد تبیهای نقرهای چشمانی سبز و یا فندقی رنگ نیز داشته باشند.
دسته گربه رنگارنگ:
رنگ این دسته از گربهها آبی-کرم، تورتوایسشل، بنفش-کرم و تورتوایسشل شکلاتی میباشد و دارای چشمانی مسی رنگ هستند.
دسته گربه پرشین دو رنگی:
این دسته شامل گربههای کالیکو (نقشدار) هم میشود که سه رنگ دارند. آنها میتوانند مشابه گربههای تبی دودی و سفید رنگ باشند و یا مانند دیگر گربههای پرشین دارای رنگ ساده و یکدست سفید باشند. رنگ چشمهای این دسته از گربهها مسی رنگ است. اگرچه نوع سفید و تبیهای نقرهای میتوانند دارای چشمهایی سبز و یا فندقی رنگ نیز باشند.
دسته گربه پرشین هیمالیایی یا موبلند لکهرنگی:
گربههای هیمالیایی دارای ظاهری مشخص و محبوب هستند چراکه نسل آنها آمیزش داده شده است با گربههای سیامی، از اینرو آنها را جز گربههای پرشین رنگی دستهبندی میکنند.
گربه پرشین هیمالیایی اکثرا بدنی سفید و حنائی رنگ دارند، اما صورت، دست و پای این گربهها میتواند رنگهای مختلفی داشته باشد. چشمهای این دسته از گربههای پرشین همیشه آبی دیده شده است.
برخی از انجمنها، گربههای اگزوتیک مو کوتاه را بخاطر شباهت صورت تخت، ولی با موهای کوتاهتر نسبت به گربههای پرشین آنها را در دسته گربههای ایرانی قرار دادهاند. همچنین برخی انجمنها گربه چینچیلای مو بلند را بخاطر پوزه درازترشان که باعث میشود راحتر نفس بکشند را نژادی جدا تلقی کردهاند.
از سوی دیگر انجمن بینالمللی گربه، سه گروه کلی برای دسته بندی گربههای پرشین در نظر گرفتهاست:
- سنتی: که دارای رنگهای غنی و تیره میباشند
- سیبیا: شامل کمرنگی در پوشش میباشند
- مینک: دارای رنگهای روشنتر هستند